Święta siostra Maria Faustyna Kowalska
Helena Kowalska urodziła się 25 sierpnia 1905 roku jako trzecie z dziesięciorga dzieci Stanisława i Marianny, rolników ze wsi Głogowiec. Dwa dni później została ochrzczona w kościele św. Kazimierza w Świnicach Warckich. W wieku 7 lat po raz pierwszy odczuła powołanie do życia zakonnego.
W 1914 roku przyjęła I Komunię Świętą. Do szkoły chodziła niecałe 3 lata, a potem poszła na służbę do zamożnych rodzin w Aleksandrowie Łódzkim i Łodzi. W lipcu 1924 roku wyjechała doWarszawy, by szukać miejsca w klasztorze. Przez rok pracowała jako pomoc domowa, aby uzbierać na wyprawkę. 1 sierpnia 1925 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Warszawie przy ul. Żytniej. W tym zgromadzeniu przeżyła 13 lat, przebywając w wielu domach zakonnych, najdłużej w Krakowie, Warszawie, Płocku i Wilnie, pełniąc przeróżne obowiązki.
Chorowała na gruźlicę płuc i przewodu pokarmowego, dlatego ponad 8 miesięcy spędziła w szpitalu na Prądniku w Krakowie. Faustyna odbyła również kurację w uzdrowisku Rabce-Zdrój. Większe cierpienia od tych, które niosła gruźlica, znosiła jako dobrowolna ofiara za grzeszników i jako apostołka Bożego Miłosierdzia. Doświadczyła wielu nadzwyczajnych łask: objawień, ekstaz, daru bilokacji, ukrytych stygmatów, czytania w duszach ludzkich, mistycznych zrękowin i zaślubin.
Zasadniczym zadaniem siostry Faustyny było przekazanie Kościołowi i światu Orędzia Miłosierdzia, które jest przypomnieniem biblijnej prawdy o miłości miłosiernej Boga do każdego człowieka, wezwaniem do zawierzenia Mu swego życia i czynnej miłości wobec bliźnich. Jezus nie tylko ukazał jej głębię swego miłosierdzia, ale także przekazał nowe formy kultu: obraz z podpisem JEZU UFAM TOBIE, święto Miłosierdzia, Koronkę do Miłosierdzia Bożego i modlitwę w chwili Jego konania na Krzyżu, zwaną Godziną Miłosierdzia.
Siostra Faustyna zmarła 5 października 1938 roku w klasztorze w Krakowie-Łagiewnikach mając zaledwie 33 lata.
